Moonmemos

De wind drijft mijn woordenwolken

in de richting van jouw oord

In wervels van bloesems doorheen

de leegte net boven de grond

staat je antwoord gepend

Niemand ruikt het spoor dat nu

schaamteloos geëtst staat

Als een areola rond de maan

vol boodschappen van

jou en mij